Para a pantasma

Eu non teño que darme como á chuvia.
Non teño que darme.
Non teño que arrincarme os intestinos
cando ti
miras para outro lado.
Eu sei que o tempo pasará ás nosas costas
e que os pulmóns están partidos á metade,
un pra ti, un pra min.
Eu sei que o tempo pasa ante os meus ollos
e aínda así non teño que darme
non teño que darme
como a chuvia
tes que existir.