Vibráchesme
na pel, nos espellos
nas tripas, triunfante e perdedor,
desfacendo os dentes no azucre, mentres eu saloucaba.
Aposteime enterrada na area desa praia
escarbándome o salitre entr'os dedos
e o sol dame nos fociños e mais non me aparto,
busco coa mirada unha réplica, unha réplica, unha réplica...
Un eco que marcha a pesar destes ollos de cordeiro,
a túa gorxa cortada.
Triunfante sobre todos no teu momento de gloria,
tan tenro coma a carne raspada no asfalto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario