Death is a friend.

Esquece a metafísica das baleas nena porque só és carne.
Esquece tódolos ferros que tiveches nas pernas porque nin dabas
camiñado.
O teu pelo non é verde e ti xa non te mintes. A obra dunha soa personaxe rematou e podes abrir os malditos ollos.
Ti sabes que aquí se deu unha vida por outra, que saíches chorando para demostrar
que respiras.
Sabes que se deu unha vida por outra e que xa non necesitas actuarte para existir.
A crueldade finalmente pode zumegar dos teus poros e podes sinalar con tinta tódalas esquinas deste cosmos que te captura e te delata. A quen tes gana de morder agora? Todo é tan sinxelo que asusta.
Asusta o xeito no que se acenderon as luces e nin sequera sabes con qué extremidade lles deches por accidente.
Asusta desnaturalizarse moito máis do que asusta morrer.
Cando vas entender que non hai nada en ti que poida degradarse?
Vives eternidades e logo, nada. E logo aprodreces e non terás que velo.
É simple, grábao na cabeza, como bailar.
Death is a friend, death is a friend, death is a friend,
'cause it's her fault you are alive.
Esquece a metafísica das baleas, porque só és carne e tan só debes darte ao mundo e que morda en ti. Escribe sobre a metafísica do sangue, que é líquido como auga bendita.
Escribe sobre o sangue e tódalas cousas marabillosas que ven os teus ollos.
Dime nena, como se sinte deixar de ser unha pantasma?