Strange things.

Non importa se eu me sinto
estraña.
Non importa se teño tremores
que me delatan.

E se o tempo tan só nos leva a cada unha nunha dirección
ate que sexamos puntiños na néboa
e un recordo na auga
non importa se doe.

O que nunca foi está imaxinado
no xeito estraño de mirarnos.
No xeito no que as nosas vidas ás veces
non se recoñecen.

Se isto nunca sae ben, igualmente,
non importa.
Non importa se teño que chorar aínda un par de noites.
Non hai nada que non vaia acontecerme, de seguro.
Eu sei sempre beberme tódolos fogares.

Por iso quéresme.
Estraña.

Por iso non importa
se as nosas mans xa non agarran nada.