In restless dreams I walked alone narrow streets of cobblestone.

[What have I become my sweetest friend, everyone I know goes away in the end.

And the people bowed and prayed to the neon god they made.

But no sweeping exits and all off-stage lines could make me feel bitter or treat you unkind.

No matter what you pray is never gonna take the pain away.]



That's you.

6:00 am. Water syndrom.

Soft days have found us.
Wilderness is just
a green light in the morning
when night is over
and falling rain begins to bother me.
I would like to know
how to stop riding the slow grey cow
without eating its liver.
My moral crumble down the stairs
Blood is running out of me.
leaving my wet bones.
The cow keeps chewing on.


Save me softly & purple with your crude fingers.
Rape me, my sweetiest friend.

Fishes!!!

AWWWWWW FISHES!!!
BABE, YOU'RE SO FISHES!


WIIIIIIIIIIIIII!!!!!!!!!!!!!

Peceiras de area/HEROÍNA/Recuperación das especies

Tiro ovos contra a miña porta
pensando nunha Ucrania de almizcle
pero esa cousa básica da canción italiana (que non son nubes).

Deixácheste atravesar pola liberdade do imprevisible
"non comías tomates para fuxir do frío?"
xuraches rendirte a unha apocalipse expansiva
"desprezar os crocodilos que che arrolaban amarelos?"
toda a HEROÍNA que atopo no teu cuspe
"antes nacían peixes das pálpebras"
non me dará o mundo a súa esencia animal
"nas esquinas, tarántulas apostan cans á túa espera"
ante unha hipocrisía inevitable
"o neon segue existindo por moito que o evites"
protección de cobre contra esas Ucranias
"espazos creados para protexerte delas"
maleabilidade de plastelina
"confucionismo de pombas mecánicas, rendición a Ehecatl"
debiches saber que un non lle gana, nunca, á HEROÍNA.
E que esta se atopa nas vísceras
dunha
enorme
balea.







E agora a peceira volveuse duna.

Chaos

Transcrición do permisible.


I

[Introd. "Falar a morte con hilaridade é só virtude das sombras costumistas."]


Vou  presenciar de novo sen a túa tinta
o espectáculo poético da praia en inverno
pura pornografía
mentres nenos anónimos recolectan falos de cores.
Observar o sórdido ávidamente
buscándote en cada dous centavos.

II

Escolle:
a) Unha tortura inhumana con maquinaria siderúrxica.
b) Lametazos de can que choren a túa area.
c) O estatismo de terme montado nunha enorme vaca gris.


II (2)

Tes tal habilidade de mollar cálidamente o que admiras
e de matarte nos teus asasinatos
que o crocodilo devórame PARA ela.

*está tan confuso que...
                                ...
                                ...amazed?

III.

Constrúo unha alma de madeira
repetición e estrondo
golpes de cores, contraste verde
acumulación e perda.
Mátote, non me vou esnaquizar.
Absorbo e toda esa cala.
Teño a fría sensación de ser completamente outras plastelinas.

                                                                                             [Ignorancia.
                                                                                              Que por estes catro segundos a 
                                                                                              HEROÍNA és ti.
                                                                                                   (...)
                                                                                              Xarsei de lana, viño
                                                                                              nos beizos de Mick.]

III (2/3)

Un plumífero augaverde, with no direction at all
para volver á infancia ególatra.

IV
"Plaxio a Amelie Nothomb"

Comerte a boca reduciría o capítulo 7 de Rayuela a inventario de carnicería.


V

Se me deito espida sobre cunchas
de pornogafía poética e
"ahh, ahh, aaaahhhhhhh
aaaahhhhhh ahhh ah ahhhhhh" (musiquiña de turno)
e cada pequeno corte é reflexo de mordiscos soportalinos,

¿entonces qué, eh?