miércoles, 21 de diciembre de 2011

Flores de algodón e zapatos.

Cómo? Cómo? Cómo?

Así todo nun flash líquido.
Hala! tódolos teus fluídos polo chan.
Son un cadelo
son un cadelo
son un cadelo verde
que corre en soños.

E unha chea de luceciñas van iluminar a benvida da calidez
da area branda,
que me leva da man, para que non me perda.




Let's just hope that it's enough


Unha voz doce chora mainiño por min
porque me ama e non quere que gaste auga nin sal nin tripas
grazas voz doce, grazas por vir en forma de pequenos bechiños palmípedos
que parece que estarán fríos pero son tibios e suaves
bonitiños
e ti soplas, por qué soplas? quen che deixou facer algo que non fose
vivir?

No hay comentarios:

Publicar un comentario