todo daba voltas arredor deste veleno
ata tocar cas puntas as cordas máis tensas
riscando cas unllas a cabeza do misto
atopándonos de novo, buscándonos de novo,
condenándonos.
trémenme as mans das autopistas
neste corpo que non frena
nos bocados desta vida
na linguaxe que medra enteira
de ter esta cousa escura entre nós,
isto tan barato como real,
trémenme as mans de non ter tenazas
cortándome o peito.
FURIA necesaria a que nos leva a erguernos das cinzas
dun novo mundo,
cuspe en tódolos insectos que se nos meten
polos poros.
que ti me queres e eu te quero
que sempre estaremos separados
que nunca apartarei a cara
que xa estamos condenados
"And I swear by this love
which is living and dead
that we will be separate
and we will be wed."
No hay comentarios:
Publicar un comentario