e pechado coma a noite, agardas inquedanzas que non veñen.
O lume dos teus ollos fica escuro e feble e o xeo caeche das tempas
coma un muro de incursión imposible.
Cando non che firen non sabes o xesto, a palabra, a traizón
que rompe as almas tenras de outra xente.
Non habitas a maldade mais
a bondade
é un conxunto de etiquetas.
Cando non che firen és perigoso como un veleno que se extende,
como un desastre natural que non sabe que por onde pasa
non volve medrala herba.
Cando non che firen dasme medo.
Por qué é enton que intento non ferirche?
No hay comentarios:
Publicar un comentario